hypocrites!

23:1 Then spoke Jesus to the multitude, and to his disciples,
23:2 Saying, The lawyers and the politicians sit in Moses’ Law seat:
23:3 All therefore whatsoever they bid you observe of God’s Law, [that] observe and do; but do not ye after their example: for they say, and do not (and make up their own laws against God’s Orders – Deut. 4:2).
23:4 For they bind heavy burdens (the Talmud) and grievous to be borne, and lay [them] on men’s shoulders; but they [themselves] will not lift one of their fingers to remove them.
23:5 But all their works they do for to be seen by men: they make broad their phylacteries (small leather box containing Old Covenant- Testament texts, worn to remind them to keep The Law [God’s Law]), and enlarge the borders of their garments,
23:6 And love the uppermost rooms at feasts, and the chief seats in the churches,
23:7 And greetings in the markets, and to be called by men, Priest, Rabbi, Imam, etc.
23:8 But be not ye called priest (etc.): for One is your Teacher, [even] Christ; and all ye are brethren.
23:9 And call no [man] your father upon the earth: for one is your Father, which is in heaven.
23:10 Neither be ye called masters: for one is your Master, [even] Christ.
23:11 But he that is greatest among you shall be your servant.
23:12 And whosoever shall exalt himself shall be abased; and he that shall humble himself shall be exalted.
23:13 But woe unto you, lawyers and (Pharisees – Farsis – Persian converts to Judaism, who were the) politicians, hypocrites! for ye shut up The Kingdom of heaven against men: for ye neither go in [yourselves], neither allow ye them that are entering to go in (see Enoch 93:4104:6).
23:14 Woe unto you, lawyers and politicians, hypocrites! for ye devour widows’ houses, and for a pretence make long prayer: therefore ye shall receive the greater damnation.
23:15 Woe unto you, lawyers and politicians, hypocrites! for ye compass sea and land to make one convert, and when he is made, ye make him twofold more the child of hell-fire than yourselves.
23:16 Woe unto you, [ye] blind guides, which say, Whosoever shall swear by The Temple, it is nothing; but whosoever shall swear by the gold of The Temple, he is a debtor!
23:17 [Ye] fools and blind: for whether is greater, the gold, or The Temple that sanctifieth the gold?
23:18 And, Whosoever shall swear by the altar, it is nothing; but whosoever sweareth by the gift that is upon it, he is guilty.
23:19 [Ye] fools and blind: for whether [is] greater, the gift, or the altar that sanctifieth the gift?
23:20 Whoso therefore shall swear by the altar, sweareth by it, and by all things thereon.
23:21 And whoso shall swear by The Temple, sweareth by it, and by Him that dwelleth therein.
23:22 And he that shall swear by heaven, sweareth by the Throne of the King of the Universe (God), and by Him that sitteth thereon.
23:23 Woe unto you, lawyers and politicians, hypocrites! for ye pay tithe of mint and anise and cummin, and have omitted the weightier [matters] of The Law, Judgment, Mercy, and Faith: these ought ye to have done, and not to leave the other undone.
23:24 [Ye] blind guides, which strain at a gnat, and swallow a camel.
23:25 Woe unto you, lawyers and politicians, hypocrites! for ye make clean the outside of the cup and of the platter, but within they are full of extortion and excess.
23:26 [Thou] blind politician, cleanse first that [which is] within the cup and platter, that the outside of them may be clean also.
23:27 Woe unto you, lawyers and politicians, hypocrites! for ye are like unto whited sepulchres, which indeed appear beautiful outward, but are within full of dead [men’s] bones, and of all corruption and filthiness.
23:28 Even so ye also outwardly appear righteous unto men, but within ye are full of hypocrisy and inequity.
23:29 Woe unto you, lawyers and politicians, hypocrites! because ye build the tombs of the Prophets, and garnish the sepulchres of the righteous,
23:30 And say, If we had been in the days of our fathers, we would not have been partakers with them in the blood of the Prophets.
23:31 Wherefore ye be witnesses unto yourselves, that ye are the children of them which killed the Prophets.
23:32 Fill ye up then the measure of your fathers.
23:33 [Ye] serpents, [ye] generation of vipers, how can ye escape the damnation of hell-fire?
23:34 Wherefore, behold, I send unto you Prophets, and wise men, and scribes: and [some] of them ye shall kill and crucify; and [some] of them shall ye scourge in your churches, and persecute [them] from city to city:
23:35 That upon you may come all the righteous blood shed upon the Earth, from the blood of righteous Abel unto the blood of Zacharias son of Barachias, whom ye slew between The Temple and The Altar.
23:36 Verily I say unto you, All these things shall come upon this generation.
23:37 O Jerusalem, Jerusalem, [thou] that killest the Prophets, and stonest them which are sent unto thee, how often would I have gathered thy children (Sura 6:92) together, even as a hen gathereth her chicks under [her] wings, and ye would not!
23:38 Behold, your “House (of Judah)” is left unto you desolate.
23:39 For I say unto you, Ye shall not see me henceforth, till ye shall say, Blessed [is] he that cometh in the name of the Lord.

Hebrews 11:24, 11:25, 11:26

Ενεκα της πιστεως του ο Μωυσης, οταν εμεγαλωσεν, ηρνηθη να ονομαζεται παιδι της θυγατρος του Φαραω, και επροτιμησε καλυτερον να ταλαιπωρηται και να κακοπαθη μαζη με τον λαον του Θεου, παρα να εχη προσκαιρον απολαυσιν μιας αμαρτωλης και τρυφηλης ζωης, σαν βασιλοπουλο εις τα ανακτορα και απο τους θησαυρους, απο τα αγαθα και την δοξαν της Αιγυπτου, εθεωρησε μεγαλυτερον και πολυτιμοτερον πλουτον το να χλευάζεται και να περιφρονείται, όπως βραδύτερον θα ωνειδιζετο ο Χριστός. Διοτι ειχε προσηλωμενα τα ματια του και επεριμενε με πιστιν την ανταμοιβην, που θα του εδινε ο Θεος.

Hebrews 6:1 , 6:2

Επειδή, λοιπόν, από τόσον καιρόν έχετε ακούσει την διδασκαλία του Χριστού και δεν πρέπει πλέον να μένετε νήπιοι πνευματικώς, ας αφήσωμεν τας στοιχειώδης και απλουστάτας διδασκαλίας περί Χριστού και ας προχωρήσωμεν προς τα τελειοτέρας. Και ας μη θέτωμεν πάλιν ως θεμέλιον της εν Χριστώ ζωής σας εκείνα, από τα οποία ηρχήσαμεν, δηλαδή , να μη αρχισωμεν από την μετανοιαν εκ των νεκρων εργων της αμαρτιας και από την πιστιν εις τον Θεον, απο τη διδασκαλια περι της ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ διαφορας μεταξυ του χριστιανικου βαπτισματος και των Ιουδαϊκων βαπτισμων και πλυσεων, απο την επιθεσιν των χειρων, που γινεται μετα το βαπτισμα δια την μεταδοσιν των χαρισματων του Αγιου Πνευματος, από την διδασκαλία περί της Αναστάσεως των νεκρών και της μελλούσης κρίσεως, από την οποία θα εξαρτηθεί το αιώνιον μέλλον μας. Αυτά τα είπομε εις την αρχήν…

Υποκριτές

Οποιοσδήποτε άστεγος, αναρχικός, κουμουνιστής, είναι χίλιες φορές καλύτερος Χριστιανός από οποιονδήποτε υποκριτή Νεοδημοκράτη. #ΕΡΧΕΤΑΙ_ΠΟΥΤΣΑ

Έντυπο δρόμου antifa south // Τεύχος #10 // 11.2022

Το 10ο τεύχος του εντύπου μας μοιράζεται σε 5.000 αντίτυπα στους δρόμους, τις πλατείες, τις καβάτζες και τα σχολεία των νοτίων. Από την Καλλιθέα, τον Ταύρο και τα Πετράλωνα μέχρι τη Νέα Σμύρνη, το Φάληρο, τον Nέο Kόσμο και την Δάφνη. 

Antifa speaking

Την τελευταία φορά που βγήκαμε στη γύρα να μοιράσουμε το έντυπό μας ήταν ήδη καλοκαίρι. Στους μήνες που μεσολάβησαν, αυτό που οι δημοσιογράφοι λένε «επικαιρότητα» έπεσε και μας πλάκωσε. Η μία κρίση διαδέχεται την άλλη· «σκάνδαλα» παρελαύνουν με συχνότητα εβδομάδας· παιδεραστές μπουκώνουν τα δελτία ειδήσεων· νεροποντές απειλούν να καταστρέψουν την ανθρωπότητα· απειλές ότι θα πεθάνουμε απ’ το κρύο εκτοξεύονται από παντού.

Κι όμως: η ατελείωτη παρέλαση σκανδάλων, κρίσεων και τρομοκρατίας δε συμβαίνει «κατά λάθος» – αντίθετα είναι μια σχεδιασμένη πολιτική κρατικής επιβολής. Κανείς δε μπορεί να βγάλει άκρη με το τι διάολο συμβαίνει, ακριβώς επειδή αυτό που συμβαίνει καλύπτεται πίσω από τους καπνούς της σύγχυσης. Κρίμα μεγάλο που η Πυθία δε ζει πια να μας δώσει κανά χρησμό, αλλά ακόμη και να ζούσε θα ανέβαζε στόρις στο ίνσταγκραμ (όχι ότι και πάλι θα καταλάβαινε κανείς τίποτα, απλώς το αίνιγμα θα είχε γίνει πια digital).

Εν πάση περιπτώσει, κι επειδή η φάση είναι δύσκολη, είπαμε να σπρώξουμε και μεις καμιά γνώμη στο λαό – τι διάολο, πόσο χειρότερα να τα πούμε από τους δημοσιογράφους που πληρώνονται για να μεταφέρουν τη γνώμη των αφεντικών μας; Και πόσο πιο άχρηστοι να αποδειχτούμε από τους καλωδιωμένους συμπολίτες μας που αναμεταδίδουν τσάμπα τη γνώμη των δημοσιογράφων που πληρώνονται για να μεταφέρουν τη γνώμη των αφεντικών μας;

Οπότε δώστε βάση στα ερωτήματα που θα γεννηθούν στο κεφάλι όποιου αντέξει να διαβάσει και τις 16 σελίδες που χρυσοπληρώνουμε «λόγω κορωνοϊού» στον τυπογράφο μας. Ας πούμε: αυτοί που δε χάνουν λεπτό να μας πληροφορούν για τον «ηρωικό ουκρανικό λαό», μήπως στην πραγματικότητα θέλουν να μας πουν εμμέσως ότι κι ο ελληνικός λαός μπορεί να γίνει «ηρωικός» – δηλαδή να πάει να σφαχτεί κατά χιλιάδες για κάτι κατσάβραχα στη μέση του πουθενά;

Μήπως, στην απίθανη περίπτωση που κυριαρχούσε κάποιου είδους ρεαλισμός, αυτό που λέμε «ανακύκλωση» θα έπρεπε να λέγεται τσάμπα δουλειά για τα αφεντικά;

Το σκάλωμα που έχουν φάει όλοι με τους τράπερς, το έχουν φάει από μόνοι τους ή να χουν βάλει κι οι μπάτσοι ένα χεράκι;

Είναι το ψωμί με μπανανόφλουδες στ’ αλήθεια νόστιμο ή εκεί στον ΑΒ Βασιλόπουλο προσπαθούν να περάσουν υπόγεια μηνύματα, αντιγράφοντας urban legends με δίσκους Μαρινέλας;

Τι φάση με τον «πληθωρισμό»; Κανονίζει μόνος του να ανέβουν οι τιμές; Και τ’ αφεντικά τι κάνουν; Μπρίκια κολλάνε;

Οι Έλληνες που εξηγούν την εξέγερση στο Ιράν με ατάκες του είδους «σκοταδισμός, μαντήλες, οπισθοδρομικοί», μήπως θα μπορούσαν να μας πουν ποια χώρα θεωρείται το ευρωπαϊκό κέντρο της καταναγκαστικής πορνείας ή ζητάμε πολλά;

Και κάτι για το τέλος: θέλουμε να αφιερώσουμε το τεύχος μας σε όλους όσους κάνουν τον κόπο να μας πουν μια καλή κουβέντα εκεί έξω. Στους φρικαρισμένους εργάτες που μας δίνουν το χέρι πρωινιάτικα έξω από τους σταθμούς του μετρό· στις μανάδες που παραχώνουν το έντυπό μας σε ένα παιδικό καρότσι· στα «προβληματικά» παιδιά που λένε «φχαριστώ αδερφέ» κι είναι σα να γνωριζόμαστε από πάντα· στις γκαρσόνες και στους ντελίβερι που μας εμπιστεύονται το μίσος τους για τη δουλειά· στους μοναχικούς ανθρώπους που δε τσιγκουνεύονται τα χαμόγελα· στους αμέτρητους άγνωστους που μας είπαν ότι «κάτι πρέπει να γίνει». Ε, ναι, όντως «κάτι πρέπει να γίνει». Μόνο που «για να γίνει» χρειάζεται κατ’ αρχάς να καταλαβαίνουμε και να μιλάμε. Οπότε, αν κάτι απ’ αυτά που λέμε σας κάνει κλικ, μη διστάσετε να μας στείλετε ένα μέηλ.

Τα λέμε σύντομα!

Oλόκληρο το έντυπο σε ηλεκτρονική μορφή